‘Nodig potentiële vrijwilligers laagdrempelig uit om zich een beeld te vormen’

Tijdens de wervingscampagne was Marjolijne Lutke Schipholt de schakel tussen het landelijk bureau en de potentiële nieuwe vrijwilligers in haar regio. Hoe heeft zij de samenwerking ervaren en welke tips geeft zij haar collega-vrijwilligers mee?  

Waar ligt de kracht van de afdeling? 

“Het landelijke vrijwilligersbeleid vertalen naar onze regio, dat vind ik hartstikke leuk om te doen. Bij het aantrekken van nieuwe vrijwilligers helpt het als je regelmatig te zien bent. Zo’n campagne versterkt dat. De beschikbare campagnematerialen hebben we aangepast naar onze Arnhemse regio. Met de mensen die zich aanmeldden – ik kreeg wekelijks een update met gegevens – nam ik meteen contact op.” 

Waar ligt de kracht van het landelijk bureau? 

“Als regionaal bestuur kunnen wij terugvallen op de professionele organisatie van Alzheimer Nederland. Zij ondersteunen ons zodat we niet alles zelf hoeven te ontwikkelen, dat is echt fijn. Zo is het ook gegaan met de landelijke campagne. Wij konden gebruik maken van de materialen en zo zichtbaar zijn in de huisstijl van de afdeling. De beelden en teksten van bestaande vrijwilligers vond ik herkenbaar en aansprekend. Je kwam ze op verschillende plekken tegen, zoals de advertenties op Facebook en LinkedIn en de radiospotjes. Er sprak duidelijk de missie en het enthousiasme van de vrijwilligers uit.” 

Wat hebben jullie zelf gedaan om lokaal zichtbaar te zijn? 

“Met de beschikbare materialen en suggesties heeft Anne-Margriet, ons bestuurslid Communicatie, met enkele anderen een lokaal communicatieplan gemaakt. De flyers en posters zijn verspreid en er is geadverteerd in lokale media. Verder hebben we berichten gedeeld op Facebook en LinkedIn en in ons eigen netwerk. Anne-Margriet én onze voorzitter Paul figureerden beiden in de campagne, dat was een mooie toevoeging.” 

Hoe hebben jullie de opvolging gedaan? 

“Zodra ik via het landelijk bureau nieuwe contactgegevens kreeg, heb ik gekeken waar de belangstelling naar uitging en koppelde ik hen aan een passend bestuurslid. We hebben snel gemaild om te laten weten dat de aanmelding goed ontvangen is. Met een vrouw die nog niet wist wat ze zou willen doen heb ik eerst een gesprek gevoerd en haar daarna voorgesteld om bij twee verschillende Alzheimer Cafés te gaan kijken. De Alzheimer Café coördinatoren hebben haar warm ontvangen en zo heeft zij een goede keuze kunnen maken. Nu zijn we bezig om de nieuwe vrijwilligers in te werken en maken we gebruik van de toolkit en het bijbehorende informatiepakket. Het is heel fijn om een leidraad te hebben.” 

Heb je gouden tips voor andere afdelingen? 

“Laat snel wat van je horen wanneer iemand interesse toont. Ook als je het druk hebt, mail dan terug dat je een gesprek gaat plannen. Probeer mensen niet meteen binnen te halen; je kunt een kandidaat uitnodigen een keer mee te gaan naar een voorlichting of een Alzheimer Café. Zo kan iemand zich laagdrempelig een beeld vormen. En mijn laatste tip: zoek vrijwilligers voor een project, bijvoorbeeld een fotograaf voor een tentoonstelling. Dan kan iemand alsnog langer blijven of intensiever betrokken raken.” 

Hoe kunnen de afdelingen en het landelijke bureau elkaar verder versterken? 

“Zelf houd ik van een persoonlijke benadering en deel ik graag mijn ervaringen. Zo neem ik af en toe contact op met de Adviseur Vrijwilligersbeleid en dan vertel ik hoe we bepaalde zaken ervaren. Ook zit ik in de Adviesraad Vrijwilligersbeleid die meedenkt over het beleid op de langere termijn. Fijn dat die verbinding er is. En omdat er steeds meer bestuursleden zijn die verantwoordelijk zijn voor het vrijwilligersbeleid, zou ik graag specifiek met deze groep meer uitwisseling willen zien.”